Hoe USB-stickjes naar Peruanen kunnen rieken...

Op aanvraag deze nieuwe blogupdate! Het is ondertussen al een maand geleden met de vorige post maar ik werk nu ook gewoon 5 dagen in de week, en een werkweek is in peru al even spannend als in belgie...
Veel onder jullie vragen zich waarschijnlijk ook af wa ik hier allemaal zit te doen als grafisch ontwerper dus bij deze zal ik effe de opdrachten toelichten van de laatste weken.
Ik heb 4 panelen ontworpen van 2.40 meter op 1,20 meter die ondertussen op het platteland staan. Op die panelen staat een grote foto van Quinua velden met de tekst 'onderzoeksperceel', 'demonstratief perceel' met de ondertitel ' produceren van kwaliteitsvolle  Quinua.
De affiche voor 'hoe melk ik een koe' is ook eindelijk afgerond, die gaat door verschillende organisaties gebruikt worden op het platteland om stap voor stap het koemelkproces uit te leggen.
Voor avocado heb ik een 10-tal affiches ontworpen met de ziektes en plagen van de avocadoboom en hoe die moeten worden behandeld.
Ondertussen heb ik ook de gigantische taak gekregen om een 30-tal opleidingsmodules vorm te geven... tot hiertoe is dat toch wel de meest uitdagende opdracht die me de komende maanden wel zoet zal houden.
Voor de rest zijn er nog een hoop kleine dingen waar iedereen mee af komt, waardoor ik soms ni weet met wat ik eerst moet beginnen!

Mijn eerste drukkerservaring is hier ook al achter de rug en ik moet zeggen dat die toch vrij stresserend was maar ik zal jullie de technische details besparen. Maar ik had die drukker mijn usb-stick uitgeleend en daar is toch nog een grappig verhaal aan verbonden. Na 2 dagen belde ik hem op om mijn stick terug te vragen, waarop hij zei dat hij die 'savonds zou terug brengen en dat we daarna mss een kop koffie zouden kunnen gaan drinken. Op dat koffie drinken antwoorde ik zeer netjes dat hij enkel mijn stick moest brengen en meer niet. (ondertussen is het vrij vermoeiend aan het worden dat veel peruaanse mannen u enkel aanspreken omdat ge blank zijt, en vooral ook tegen die drukker was ik daarvoor ook ni al te vriendelijk geweest) Om 18u stond hij dan uiteindelijk op kantoor, ikke al schrik dat dien weer zou beginnen zagen om iets te gaan doen. Gelukkig bleef da nog goe beperkt en gaf hij braaf mijn usb-stick terug. Ik check even op mijn computer of de stick ni vol met virussen staat of anderen brol, maar da was gelukkig ni het geval, dus ik leg diene stick terug naast mij. Twee minuten later begint het mij op te vallen dat er plots toch wel een erg sterke parfumgeur hangt, 'zo lang kan die drukker zijn au de cologne toch ni blijven hangen!?'. Ik kreeg een licht vermoeden dat mijn usb-stickske er toch niet zo ongeschonden was uitgekomen... en dat vermoeden werd bevestigd... Blijkbaar was heel da stickske doordrongen met ranzig parfum! Dat was echt ni normaal hoe hard da stonk, die heeft da precies nen dag laten weken ofzo... Mijn handen heb ik ook serieus mogen wassen want die hadden da stickske vastgehad. Ik heb het dan maar ingepakt in papier om de geurhinder in het kantoor wa te beperken en savonds thuis met een schuursponske en afwasmiddel afgewassen. Peruaanse versiertrucks....

De weekends worden meestal goed gevuld met feestjes, er is altijd wel ergens iets te doen en als er niks te doen is gaan we naar de 'discoteek' waar we een kop boven de meeste peruanen uitsteken. Op een zondag zijn we met een hoop collega's gaan wandelen in Huanta, een uurtje rijden van Ayacucho. Daar zijn we eerst naar een waterval gestapt waarna we smiddags zijn gaan eten op een van de avocado-plantages. De collega's waren heel content met het middagmaal: gefrituurde cavia. Blijkbaar is da heel lekker...
Ik was zo slim geweest om een kniebroek aan te doen, en daar heb ik nog een hele week de gevolgen van mogen dragen. Mijn onderbenen waren massaal aangevallen door een soort muggen/vliegskes, 60 beten per been ongeveer. Da heeft ervoor gezorgd dat ik maandagavond nog amper kon stappen, mijn benen waren volledig opgezwollen, ontstoken en ranzig (ik treed liever niet te veel in het detail om jullie maag niet te doen omkeren). Gelukkig had Els zware anti-allergie pillekes bij en was na 2-3 dagen de zwelling bena weg.
We hebben hier ook een erg turbulente week gehad waarin zowel Minouk als Karin klusjuf Ayacucho vroegtijdig hebben verlaten. Jammer genoeg, het huis was meteen veel leger zonder onze 2 lawaaimakers.
Ondertussen hebben we al een nieuw huisgenootje bijgekregen, Cindy, die komt hier een 6 maanden als seksuologe voor mama alice werken. Het huisje heeft dus terug wat meer leven. Maar volgende week vertrekt Els terug naar belgie wat weer voor een hele energiewisseling zal zorgen...


sorry, veel boeiends heb ik ni echt meer te vertellen... misschien is de volgende maand wa sensationeler?
De semana santa is in aankomst, daar komen ze van heel peru voor naar ayacucho... dus das wel veel belovend.
En op carnaval van vorige maand terug te komen, we zijn met solid als 5e geëindigd van de 90 groepen die meedansten in de optocht :d, toch wel even het vermelden waard!

chaukes,
Karlien